ولي اي کاش بيايي

تو بيايي و زمين باز بخندد به هوا

و مرا نيز

دل من باز بخندد

و دگر ناله ي دلسوز نسپارد به زَمين

و زمين باز چنان ميگريد

که دلم ميخواهد

دست قلاب کنم بر سر گيسوهايش