"به نام او که ماهتاب جلوه ای از وجود اوست"

ای تک سوار جاده های غربت بیا

بیا و غبار خستگیهایت را به من بده

و من تمامی کوله بار خاطره هایم را

با عشقی سرشار به تو می دهم

تا وقتی در جاده های غربت

تنهای تنها به سوی خورشید میروی

آنها را مرور کنی

و من سالهاست که منتظرم تا بازگردی

و اکنون آمده ای

ولی شکسته تر از قبل

کوله بارم را برام پس آورده ای

کوله باری که اکنون پر از خاطرات کهنه است

و خاطرات تو نیز در گوشه ای از آن جای گرفته

ولی وقتی میروی و من کوله بارم را باز میکنم

تازه میفهمم که چرا

چرا تو آنقدر شکسته شده بودی

زیرا تمامی خاطرات من

سالهای بی تو بودن را برایم تداعی میکرد

و من سالها با خورشید درد دل میکردم

و تو نبز خاطراتی برایم گذاشتی

از تنهایی هایت بدون من

حال میفهمم

تمام این سالها هر دو تنها بودیم

ولی در فکر هم و با عشق هم می زیستیم

پس این را بدان که تا انتهای گرمای خورشید دوستت خواهم داشت....