آسمان میخندد

و زمین در پس هر گریه ی تلخ

میسپارد تنها دل به صدا

به صدایی که در این نزدیکی است

به صدایی که شاید از این قلب خروشان برخاست

به صدایی که تو را میخواند

غنچه ها می خندند

و زمین باز چنان میگرید

که دلم میخواهد

دست قلاب کنم بر سر گیسوهایش

ولی ای کاش بیایی

تو بیایی و زمین باز بخندد به هوا

و مرا نیز

دل من باز بخندد

و دگر ناله ی دلسوز نسپارد به زمین

ای کاش بیایی.......!